Konstrukcja przysłupkowa w budownictwa podzielone na dwie części — podobnie jak kurpiowskie lub białostockie — z których górna, nieco nadwieszona, zaszalowana jest ukośnie, w górę lub w dół w stosunku do osi pionowej symetrii, dolna zaś, ujęta w profilowane lub wyrzynane listwy — w układzie pionowym. Szczyty takie przeważnie zakończone są pazdurem, który często przybiera dekoracyjnie rozbudowane formy i przechodzi przez prawie całą górną część szalowania. Pazdur tak długi i ornamentalnie rozwinięty jest specjalnością budownictwa mazurskiego, tak jak i wspomniany już podcień, którego słupy, często dekoracyjnie nacinane , wiążą się z podtrzymywaną belką za pomocą ukośnych, również zdobionych ramion-zastrzałów. Warto zwrócić uwagę, że cała taka konstrukcja szczytowa, zwłaszcza wtedy, gdy jest zupełnie płytka, nie ma wyraźnego znaczenia praktycznego i służy, przynajmniej w końcowej swej fazie rozwojowej, do upiększenia siedliska ludzkiego. Jest rzeczą bezsporną, że przedstawiona szczytowa ściana z podcieniem zajmuje pod względem dekoracyjnym pierwsze miejsce w ludowym budownictwie drewnianym w Polsce. Podobnie należałoby ocenić nić mazurskie szparogi posiadają one ogromną rozmaitość form, począwszy od najprostszych geometrycznych, a skończywszy na zaczerpniętych ze świata zwierzęcego (ptaki, głowy końskie). Ograniczając się do przedstawienia jednego tylko z kilku istniejących typów chaty mazurskiej, trzeba zaznaczyć, że mianowicie takie uformowanie przy pomocy zastrzałów górnej części odrzwi, że przybiera ona postać płytkiego lub pełnego łuku.
