W słowiańskiej i prawosławnej kulturze możemy spotkać coś w rodzaju ważnego akcesorium religijnego – coś co zawsze były nieco mniej popularne niż krzyż noszony na szyi. Właściwie w prawosławnej tradycji były wykorzystywane wiele razy podczas samotnych modlitw. Świeżo mianowani mnisi słowiańscy nazywali to „mieczem wiary” w ramach prawosławia i było to uważane za duchową broń zdolną do walki ze złymi duchami. Świeccy w krajach słowiańskich używali tego by zwalczy siły ciemności. Powszechne przekonanie mówiło, że jeśli zostało to umieszczone na brzuchu kobiecie w ciąży to dziecko będzie bezpieczne. Noszenie lub posiadanie tego było powszechnie uważane za sposób, aby chronić się przed nieumarłymi takimi jak każdy z upiorów i wampirów. Podobne przesądy wyciekły z folkloru słowiańskiego do świata zachodniego w epoce romantyzmu i tzw gotyckich powieści. Wampiry, bały się na widok tego, tak samo jak wtedy gdy zobaczyły różaniec,który był bardziej znany w Europie Wschodniej. To był sposób na bezduszne martwe ciała złoczyńców lub rozpustne pokojówki pochowane poza świętą ziemią cmentarza. Ten symbol zawsze symbolizował wszystko, co prowadzące do świętości i czystego życia, a osoby używające tego do modlitwy były zawsze w centrum przestrzeni i Wszechświata. Płaskie drewniane elementy plus dwa duże skórzane ozdobne trójkąty symbolizują punkt centralny całego ziemskiego życia. Jeśli umieszczono w tym kamień to uważano, że można w ten sposób leczyć wszelkiego rodzaju choroby, więc dzięki tej starożytnej wierze przedchrześcijańskiej miało się moc uzdrawiania. Ten tradycyjny folklor wciąż jest popularna do dzisiaj, a ludzie z kultur słowiańskich słyszeli te historie od swoich dziadków, a czy ty wiesz o jakie akcesorium nam chodzi?

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA