Architektura secesji

Architektura okresu secesyjnego rozwinęła się w okresie 1890-1925. Jej największy rozkwit nastąpił jednak około roku 1905.
W Polsce styl ten pojawił się nieco wcześniej niż w innych krajach Europy. Wynikało to z mocnego wpływu elementów architektury francuskiej, austriackiej oraz niemieckiej. Przypominał on jednak bardziej niż neobarok niż secesję.
Pierwsze tendencje tego stylu widać było we Francji. Na jego rozwój duży wpływ miały poglądy filozoficzne racjonalistyczne oraz japońska kaligrafia. Secesja bardzo szybko stała się modna, zwłaszcza w dużych ośrodkach miejskich Europy Zachodniej. Styl secesyjny stanowił próbę stworzenia nowego stylu, który nie miałby odniesienia do historii. Miał być oparty jedynie na estetyce. Spotkało się to z dość szeroką krytyką. Cechowała go przede wszystkim abstrakcyjność i bogate zdobnictwo. Ornamenty stosowano w całym budynku, także w jego detalach takich jak klamki czy balustrady schodów. Korzystano jednak także z elementów neoromańskich i neogotyckich.