W gospodarkach o umiarkowanej stopie inflacji, charakterystycznej dla większości krajów wysoko uprzemysłowionych, wiele umów kredytowych ma dość odległe terminy płatności i stałe stopy procentowe. W tego rodzaju środowisku instytucjonalnym nieprzewidziany spadek zagregowania poziomu cen również prowadzi do zmniejszenia kapitału własnego przedsiębiorstw. Ponieważ płatności z tytułu zaciągniętych pożyczek są ustalane umownie w wyrażeniu nominalnym, nieprzewidziany spadek poziomu cen zwiększa wartość zobowiązań firmy w wyrażeniu realnym (zwiększa ciężar zadłużenia), nie zwiększając jednak realnej wartości aktywów firmy. W wyniku tego kapitał własny przedsiębiorstwa w wyrażeniu realnym (różnica pomiędzy aktywami i zobowiązaniami w wyrażeniu realnym) spada. Gwałtowny spadek poziomu cen powoduje zatem poważny spadek realnego kapitału własnego oraz nasilenie zagrażających pożyczkodawcom problemów negatywnej selekcji i ryzyka nadużycia. Nieprzewidziany spadek zagregowanego poziomu cen prowadzi zatem do zmniejszenia udzielanych pożyczek oraz osłabienia aktywności gospodarczej.
