Bardzo znana jest bajka na temat mieszkania i rodziny, która ma w nich zamieszkać. Pewien architekt zaprojektował mieszkanie dla swojej rodziny i dlatego zachwycał o ono pomysłowością oraz mnogością ciekawych rozwiązań. Architekt był bardzo dumny z Pomysłowego Domu, zaś inni architekci mówili, że jest on najbardziej pomysłowym z Pomysłowych Architektów. Rodzina zagospodarowała się wreszcie w Pomysłowym Mieszkaniu. Pierwszego dnia wszyscy byli zmęczeni z powodu przeprowadzki. Drugiego dnia wszyscy byli zadowoleni z powodu zmiany. Trzeciego dnia wszyscy byli bardzo znudzeni z powodu tak Pomysłowego Mieszkania. Architekt, ze swoją linijką, ekierką i butelką tuszu, pomyślał o wszystkim. Zaprojektował spust na–obierzyny i spust na butelki, spust na kurz, i spust na dzieci. Ale nie przewidział ludzi, ludzie zaś nudzili się wśród Cementu, szkła i wiatru w tych wielkich, jednakowych mieszkaniach, które przypominały klateczki na muchy, spiętrzone pionowo ku niebu. Przelatujące ptaki oglądały pudełka na ludzi, gdzie mieszkali mieszkańcy mieszkania i zastanawiały się: ,,Co też mogli przeskrobać, że zamknięto ich w tych klatkach dla ludzi? Bajka Claude Roya ,,Ładny kwiat”, jak to zwykle bajki. ma zakończenie optymistyczne. Miejmy więc nadzieję’ że nasza przygoda z architekturą i urbanistyką jutra będzie również optymistyczna. Bowiem, jak twierdził już w XVll wieku Pascal, wszystkie ludzkie nieszczęścia wywodzą się z nieumiejętności mieszkania w jednym pokoju